4 Slaapkamers Huizen-Villa te koop Spineda, Italië
Dit is misschien de computer vertaling (originele versie)
Beste Oh, goedemorgen aan u. Ik stel me met gepaste gunst voor: Ik ben Amelia - gans van hoog geslacht en ambtenaar vigilante van het Grondgebied van Vormen en Dreams.Thirty duizend vierkante meters van onberispelijke aard, met een aanraking van wilde poëzie - en niet één enkel grassprietje uit plaats, waarborg ik het persoonlijk, veer op veer. In het midden van zo veel schoonheid, is er ook een mooie vijver: een prettige en verrukte plaats waar ik houd van na te denken, zwemmen en laten door het licht worden gestreeld dat op het water danst. Dat is waar ik vaak voor inspiratie… en sommige libellen naar jacht ga. Ik was geboren onder het teken van elegantie en aandacht, en ik ben altijd toevertrouwd met de plechtige taak -, zou ik zeggen - om over dit land te letten op. Niets, en ik herhaal niets, ontsnap aan mijn scherp oog. Niet zelfs een blad dat durft ritselen uit sloeg. Ja, zal ik u begeleiden. Volg me op tiptoe langs de belangrijkste weg. De mensen, kwamen enkel aan, blijven stil - uit geen vrees, de geen heer, maar uit zuivere verbazing. Voor de kanten, een parade van slanke installaties, rechtstreeks als hoffluiten. Alles richtte zich volkomen in „L“… als „Lyrisch gedicht“, „Vrijheid“ of - als u werkelijk geeft - „Sla“. Maar vorder, dat een andere kwestie is. Dan, opent mijn Lords, het afstraffingshart van het bezit. Een natuurlijk theater, een amfitheater van groen! Ronde, grootmoedige bomen, die in de wind dansen: lindebomen, jonge eiken, misschien zelfs één of andere verwaande moerbeiboom. Geen stadium, geen gordijn: hemel slechts, gras en magisch. In de avond, wanneer de zon aan het eind achter de heuvel zoals een acteur duikt, daar samen komen wij lokale schepselen. Niet voor roddel - wij zijn kunstenaars! Wij handelen. Ja, handelen wij! I, vaak directe Amelia,… maar ik krabbel niet terug als u extra nodig hebt. De laatste tijd? La Traviata! De vos was een martelend viooltje, en de das - Alfredo met een valse snor. De uil solo? Onvergetelijk. De zelfs uil, die knorrige oude mens, die met zijn bek wordt uitgetrokken. En nu, zoeken wij een mens. Ja, de heer. Een persoon van smaak, die deze plaats wil omhelzen: leef het, houden van het, veranderen het in ruimte voor gebeurtenissen, dromen, misschien een landbouwbedrijf dat ik heb gemist ziend zeer kleine ballen achtervolgend elkaar in de weide. Er is een groot huis, op twee - misschien drie - vloeren, nog in ruw, enkel wachtend om met liefde worden gebeëindigd. Dan, een korte afstand weg, een lange lange hut! Op regenachtige dagen gebruiken wij het als stadion: ja, Olympics Pennuti! Het springen van de toppositie, slalom tussen balen van hooi, en het zingen van competities teams. Onder dit alles, een kelderverdieping - wij zouden durven te zeggen: een moderne crypt - van 370 vierkante meters. Wij roepen het de „buik van de droom“. Praktisch wonder. Alles is in Riese Pio X, provincie van Treviso, in een heerlijk strategische positie. Omringd door groen, maar enkel een vleugel sla van alles u wenst. Een perfect saldo - als scherp gehouden aan perfectie. En nu verlaat ik u: Ik moet het koor voor morgen bevestigen. Wij zullen de Kapper van Sevilla doen. Pino de egel is prooi aan emotie. U, contacteert ons. Kom. Wij wachten op u - bevederd en klaar. Met achting, gunst en een aanraking van theatrale pen. Amelia, Gans van Scena.