2 Slaapkamers Appartement te koop Castagneto Carducci, Italië
Dit is misschien de computer vertaling (originele versie)
Ik heb nooit van de chaos van markten gehouden, en reeds enige tijd heb ik een plaats gezocht om mijn besparingen te leiden. Ik wilde iets die me om, vanaf het dagelijkse lawaai zou toestaan te pauzeren en na te denken. Terwijl terloops het doorbladeren lijsten, ving een beeld mijn aandacht: een flat niet verre van het overzees, aan een prijs die aan me absoluut aantrekkelijk was. Het was naakte eigendoms aanbieding-iets ik niet vertrouwd met was. Maar de nieuwsgierigheid, die me bepaalt en nooit me verraadt, bracht me ertoe om te ontdekken dat het een oude regeling, een investering is die geduld, als installatie stil het groeien, zonder haast vereist.
Zo besliste ik de volgende maatregel te treffen en het bezit met mijn eigen ogen te zien, veronderstellend mijn die leven met die flat wordt ineengestrengeld. Aangezien ik dichter werd, dacht ik dat het idee van het bezitten van iets die volledig mijn in tijd, calmly zou worden, niet iets was ik bij allen lette op.
Met die geest, kwam ik in Donoratico, een dorp nog de geur van het overzees dragen, maar ook dat die van een platteland aan dat eindeloos scheen.
Het huis, van de buitenkant, herinnerde me aan Tante achter een rij van installaties en struiken wordt Maria-geplooid die scheen om de geheimen van tijd te bewaken die. Daar, had elke steen, elke hoek, zijn eigen verhaal. Niet die werd geschreeuwd, maar werd gefluisterd, te voorschijn komend uit de vouwen van een huis dat, en als een bewaarder van oud geheugen leven-binnen voelde.
Toen ik binnen stapte, stemde in de open haard op het centrum van de woonkamer met de vochtige lucht met zijn warme, geruststellende aanwezigheid. De brand, in waarheid, was enkel een echo van oude tradities, en de geknettervlammen spraken een taal die ik reeds gewe het heb ten, alsof ik altijd naast dat geluid had geleefd. De eigenaar, met haar klein en kalm cijfer, bereidde iets in de kleine keuken voor. Haar elke beweging maakte deel uit van ritueel-langzaam, meten-eisend niets dan worden waargenomen. Haar bewegingen tussen de kleine die planken met potten worden gevuld en kruiden hielden een harmonie die van een tijd sprak toen alles zijn plaats had, en elke actie had het betekenen.
De woonkamer, met fluweelleunstoelen en linnengordijnen die het zachte die middaglicht filtreren, als opgeschorte ruimte-als het schilderen wordt gevoeld die niet wilde worden bewogen. De boeken voerden de plank-niet best-sellers, maar boeken die waren gelezen. Zij bevonden zich zoals tekens van een stille cultuur, te hoeven niet worden gepronkt met, slechts worden geleefd om.
De twee slaapkamers waren eenvoudig, met smeedijzerbedden en woldekens. Het huis van hout en een lavendel-geur wordt geroken dat met de adem van de wereldbuitenkant die mengden.
Maar de ware betovering van dat huis was het kleine balkon. Het opende op niets-of eerder, op oneindig. Van daar kon u de horizon zien, die om in de blauwe lijn van het overzees scheen te beëindigen, maar het was slechts een belofte, een grens die u uitnodigen om verder te kijken. En het was daar, in die zin dat weinig ruimte open aan oneindig, dat ik dit huis-met zijn hoeken en zijn begreep kalm-een deel van mijn leven zou worden. Een regelmatig punt dat geen verklaring vergde, omdat het reeds een deel van me was.
Open haard
De Tuin van het flatgebouw met koopflats
Het Parkeren van de flat
Gedeeltelijk Geleverd
Kies Behandeld Parkeren uit
Klamboes